ของเหลวบริสุทธิ์
ไม่นานนัก
ปาสเตอร์ก็เสาะหาวิธีรักษาโรคหลายชนิดทั้งในคนและสัตว์
และเสนอแนวคิดที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวงว่า
เชื้อโรคไม่ได้ ปรากฏตัวขึ้นอย่างลึกลับจากที่ไหนก็ไม่รู้
แต่มีแหล่งที่มาแน่ชัดที่สืบสาวไปถึงได้
คือจากความสกปรกและฝุ่นละออง
ลุย ปาสเตอร์
เกิดเมื่อวันที่ 27 ธันวาคม ค.ศ.
1823 เป็นบุตรเจ้าของโรงฟอกหนังในเมืองโดล
ซึ่งอยู่ใกล้กับดิฌง เขาไม่ยอมเจริญรอยตามบิดา
ปาสเตอร์ไต่เต้าจากคณะครูสอนวิชาเคม
จนได้เป็นผู้อำนวยการสาขวิทยาศาสตร์ในวิทยาลัยครูที่มีชื่อเสียงของปารีส
คือ Ecole Normale Superieure
4 ปีต่อมา คือเมื่อปี ค.ศ.
1864
ปาสเตอร์ไปกล่าวปาฐกถาเรื่องงานของเขาที่ซอร์บอนน์
ซึ่งเป็นที่ตั้งของคณะวิทยาศาสตร์และอักษรศาสตร์ของมหาวิทยาลัยปารีส
เขาชี้ให้ที่ประชุมดูของเหลวที่เป็นสารอินทรีย์บางอย่างในภาชนะปิดผนึก
และกล่าวว่า (สารนี้)
บริสุทธิ์มาตั้งแต่ข้าพเจ้าเริ่มการทดลองเมื่อหลายปีมาแล้ว
บริสุทธิ์เพราะข้าพเจ้าเก็บไว้ให้พ้นจากเชื้อโรคซึ่งลอยอยู่ในอากาศ

เรื่องของบูด
ช่วงแรกๆนั้น ปาสเตอร์ศึกษาเรื่องการเน่าบูด
ในหนังสือเรื่อง "การศึกษาเรื่องเบียร์"
ซึ่งพิมพ์ที่ปารีส เมื่อปี ค.ศ. 1876
เขาวาดภาพแสดงตัวอย่างของเน่าบูดในหลายกรณี
พวกที่สลายตัวช้า ได้แก่ 1.
เหล้าองุ่นแดง 2. น้ำนมบูด
3. เนยเหลวที่เหม็นหืน 4.
เหล้าองุ่นที่ขุ่น (จับเป็นลิ่ม) 5.
น้ำส้มสายชู 6.
ตะกอนที่ไม่เป็นผลึก 7.
สารจากผักที่ส่องผ่านกล้องจุลทรรศน์ |