การถ่ายภาพความไวสูง

         การถ่ายภาพแมลงกระพือปีกให้ดูเหมือนหยุดค้างโดยที่ภาพไม่พร่าไหวนั้น  จะต้องเปิดหน้ากล้องรับแสง  (exposure)  เป็นระยะเวลาสั้นมาก  เกินกว่าที่กล้องถ่ายรูปธรรมดาจะทำได้  แม้จะรับแสงเป็นเวลาเพียง  1/1000  วินาที  ภาพของปีกก็ยังไม่คมชัด  จึงต้องให้ช่วงรับแสงสั้นลงอีก  10 – 20  เท่า

         นักถ่ายภาพชาวอังกฤษชื่อ  ดับบลิว  เอช  ฟ็อกซ์  ทัลบอต  เป็นผู้บุกเบิกการถ่ายภาพความเร็วสูงมาตั้งแต่  ค.ศ. 1851  เขาเอาหนังสือพิมพ์ไทมส์เล่มหนึ่งมาติดกับวงล้อ  แล้วหมุนวงล้ออย่างเร็ว  แต่ถ่ายภาพได้ชัดเจนเมื่อใช้ไฟแฟลช  (flashy)  ที่สว่างจ้าส่องวงล้อเป็นเวลาสั้นๆ เพียง  1/100,000  วินาที  ถ้าใช้เทคนิคนี้ในห้องมืดก็ควรเปิดชัตเตอร์กล้องทิ้งเอาไว้ให้ฟิล์มรับแสงแฟลชที่สว่างวาบดังกล่าว

         การเปิดแฟลชให้สว่างวาบขึ้นเมื่อวัตถุอยู่ในตำแหน่งที่ต้องการพอดี  เป็นเรื่องที่ควบคุมได้ยากวิธีที่ดีที่สุดคือให้วัตถุที่เราต้องการถ่ายภาพนั้นเอง (เช่น ภาพลูกปืนกำลังเจาะทะลุลูกแอปเปิ้ล) เป็นตัวทำให้ชัตเตอร์ลั่นไกหรือทำให้แฟลชเปิด (หรือทั้งสองอย่าง)  เช่น  โดยการที่วัตถุนั้นเคลื่อนไหวไปบังลำแสงอินฟาเรดหรือแสงสว่างซึ่งพุ่งไปที่เซลล์รับแสง  โดยอาจเปิดแฟลชกะพริบติดต่อกันไปหลายครั้งเป็นชุด  และเลื่อนฟิล์มก่อนที่แฟลชจะกะพริบสว่างขึ้นในแต่ละครั้ง  เทคนิคนี้ช่างภาพชาวอเมริกันชื่อแฮโรลด์  เอ็ดเกอร์ตัน  เป็นผู้บุกเบิกเมื่อทศวรรษ  1930  เขาเปิดแฟลช  10  ครั้ง/วินาที  ถ่ายให้ภาพทั้งหมดซ้อนอยู่ในเฟรมเดียวกัน  ทำให้จับภาพน้ำนมที่หยดลงอ่างให้ดูนิ่งค้างได้