ไม่ลองเอง.....ก็ไม่รู้ 

    เห็นฝรั่งสนุกง่าย  ๆ  กับขนมังอย่างนี้  ผมก็เลยลองดูมั่ง  โดยจะให้เข้าใจจริง ๆ  ก็ต้องลองทั้งภาคทฤษฏีและภาคปฏิบัติ  มาดูภาคปฏิบัติกันก่อน  เพราะเห็นภาพชัดเจนดี

   ผมใช้ขนมปังแผ่นขนาด  9.5 X 10.5 เซนติเมตร  และหนา 0.8  เซนติเมตร  ทำตำหนิหน้าที่สมมติว่า  “ทาแยม”  ใส่ซองพลาสติก (เพื่อไม่ให้เศษขนมปังทำให้พื้นเลอะเทอะ )  แล้วค่อย ๆ ดันให้แผ่นขนมปังตกจากที่ว่าง  ซึ่งมีความสูงต่าง ๆ กัน  ตั้งแต่  3 จน ถึง 200  เซนติเมตร  โดยที่แต่ละความสูงจะทำการทดลองซ้ำ  10  ครั้ง

ลองมาดูผลการทดลองกันหน่อย ! 

   ก่อนจะร่วงหล่น  ขนมปังจะเอียงจากแนวระนาบเล็กน้อย  โดยมีขอบโต๊ะ  (หรืออะไรก็ตาม)  เป็นจุดหมุน  หากความสูงไม่มากนัก  (เช่น  3 เซนติเมตร)  ขนมปังก็จะหล่นโดยหงายหน้าขึ้น  แต่พอตกจากที่สูงขึ้นระดับหนึ่ง  ขนมปังจะเอาขอบลงพื้นก่อน  จากนั้นก็อาจจะพลิกหงายหรือคว่ำก็ได้  (น่าคิดว่า  ถ้ามีแยมทาไว้จริงมีผลอะไรไหม )

  เมื่อสูงถึงช่วงหนึ่ง (เช่น  ระหว่าง  37  และ  76 เซนติเมตร )  ขนมปังแผ่นจะพลิกหมุนกลางอากาศราวครึ่งรอบ (ซึ่งหมายความว่าหน้าที่หงายอยู่เดิมจะคว่ำลง  สลับกับหน้าที่คว่ำอยู่เดิมจะหงายขึ้น )  ทำให้มันเอาหน้าซึ่งทาแยมพลิกคว่ำลงเสมอ

   แต่หากขนมปังตกจากที่สูงมากขึ้นถึงระดับหนึ่ง  ก็จะพลิกหมุนอากาศประมาณหนึ่งรอบ  ทำให้ตอนจบหงายหน้าทาแยมขึ้น   (เป็นส่วนใหญ่)  แต่มีเหมือนกันที่ขนมกระเด้งหน้าแยมคว่ำลง

1. ขนมปังทาแยมหล่นพื้นหน้าคว่ำเสมอจริงหรือ ?
2. การประชันทำขนมปังหล่นลงพื้น
3. ไม่ลองเอง.....ก็ไม่รู้ 
4. ฟิสิกส์เบื้องหลังกฎของเมอร์ฟี่
5. น่าคิดและทดลองเอง