นายเอนริโก เฟอร์มี

    นักวิจัยในประเทศเยอรมันประสพความสำเร็จในการแยกอะตอม โดยใช้กระสุนนิวตรอนยิงเข้าไปในนิวเคลียส ทำให้นิวเคลียสแตกออกได้อย่างต่อเนื่องเกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ขึ้น  สำหรับวีดีโอตอนนี้  คุณจะได้เห็นว่า ไอสไตน์ส่งหนังสือถึงท่านประธานาธิบดี รูสเวลล์  เพื่อกระตุ้นให้เกิดการสร้างระเบิดปรมาณูขึ้น  ซึ่งในตอนแรกท่านประธานาธิบดียังไม่ค่อยให้ความสนใจมากนัก    คลิกครับ    ( windows media  5 MB)

   อเมริกาถูกญี่ปุ่นโจมตีที่เพิรล์ฮาร์เบอร์  ทำให้อเมริกาประกาศสงครามกับญี่ปุ่น   ท่านประธานาธิบดีจึงให้ความสำคัญกับระเบิดชนิดใหม่  โดยอนุมัติโครงการแมนฮัตตัน  ให้นายพลโกบ  เป็นหัวหน้าโครงการนี้   ท่านนายพลได้เลือกนักฟิสิกส์ชั้นยอดคนหนึ่งเข้าร่วมงาน ชื่อของท่านคือ  โอเพนไฮเมอร์  คลิกครับ ( windows media 6 MB)

   นักฟิสิกส์ในโครงการแมนฮัตตัน ประสพความสำเร็จในการแยกยูเรเนียม 235   แต่ยังได้จำนวนน้อยไม่พอเพียงกับการทดลองยิงยูเรเนียมเข้าไปในมวลยูเรเนียมอีกก้อนหนึ่ง  เพื่อให้มวลเกิดสภาวะวิกฤติ  ตอนนี้นายโอเพนไฮเมอน์ได้พิสูจน์ให้เห็นว่า เขาเป็นตัวจักรสำคัญสำหรับโครงการ ขณะเดียวกันทีมงานอื่นได้พัฒนาพลูโตเนียมขึ้น  ซึ่งได้จากการยิงสารกัมมันตภาพรังสีไปบนยูเรเนียม ซึ่งมีคุณสมบัติสามารถทดแทนยูเรเนียมได้ คลิกครับ ( windows media 6.7 MB)

16  ก.ค.  1945  เวลาตีห้าครึ่ง  นักวิทยาศาสตร์และแขกผู้มีเกียรติที่ได้รับเชิญมาเป็นพิเศษ  ให้เข้าชมดูการจุดฉนวนระเบิดปรมาณูลูกแรก  บนทะเลทรายของนิวเมกซิโก   ภายใต้โครงการแมนฮัตตัน  ที่ใช้เงินงบประมาณกว่า  30,000  ล้านบาทเมื่อเทียบกับค่าเงินในปัจจุบัน  เสียงระเบิดสนั่นหวั่นไหวไปทั่วทะเลทราย  เกิดคลื่นกระแทกขึ้น  ลูกไฟขยายตัวครอบคลุมเป็นรัศมี  40,000 ฟุต  เทียบเท่ากับแรงระเบิดของทีเอ็นที  20,000 ตัน   หอเหล็กที่ใช้ทดลองหายไปเป็นอากาศ   ทรายบริเวณนั้นหลอมเหลวจนกลายเป็นแก้ว  คลิกครับ ( windows media 5.7 MB)

    เดือนมิถุนายน  1945  นักวิทยาศาสตร์โครงการแมนฮัตตัน จำนวน  155 คนลงนามเรียกร้องให้นายพลโกบ  ทดลองระเบิดบนดินแดนที่ไร้ผู้คนก่อน  แสดงแสนยานุภาพให้ญี่ปุ่นเห็น  เพื่อยุติสงครามโดยไม่ทำลายพลเรือน   แต่ท่านนายพลไม่พอใจ ปกปิดเรื่องนี้เป็นความลับ  เสนอการทดลองที่ประสพความสำเร็จให้ท่านประธานาธิบดี   ซึ่งท่านถูกกระแสกดดันจากประชาชนและรัฐบาลให้รีบยุติสงครามโดยเร็ว ไม่ว่าจะใช้วิธีใดๆทั้งสิ้น  เขาจึงฟังนายพลโกบตัดสินใจครั้งสำคัญ อนุมัติให้ใช้ระเบิดได้  ดังนั้น เวลาตี 2  ของวันที่ 6  สิงหาคม  1945  นักบินที่ได้รับการฝึกฝนอย่างดี  นำเครื่องบิน บี 29  มุ่งเข้าสู่เมืองฮิโรชิมา   ในเวลา  8.45  น. เมื่อเครื่องบินอยู่เหนือเมือง  ระเบิดลูกแรกชื่อว่าเจ้าหนูน้อย   จึงถูกปล่อยออกจากใต้ท้องของเครื่องบิน   ใช้เวลาตกลงมา 43  วินาทีจึงระเบิด นักบินรายงานว่า เขาเห็นแต่กลุ่มไอน้ำที่กระจายพวยพุ่งขึ้นมา  โดยไม่เห็นความเสียหายที่เกิดขึ้นด้านล่าง   ส่วนเมืองด้านล่างนั้น พื้นที่เกือบ  90  เปอร์เซนต์ถูกทำลายเรียบ พลเรือนกว่าแสนคนสูญเสียชีวิตในทันที   อีก  3  วันต่อมา ลูกระเบิดอีกลูกหนึ่ง เรียกว่า เจ้าหมูอ้วน  ถูกหย่อนเหนือเมืองนางาซากิ  ความเสียหายไม่น้อยกว่าฮิโรชิมา  ทำให้ญี่ปุ่นประกาศยอมแพ้อย่างไม่มีเงื่อนไข  สงครามโลกครั้งที่สองจึงจบลง  คลิกครับ ( windows media 5 MB)

   อเมริกาเป็นเจ้าของอาวุธมหาประลัยนี้ ประเทศเดียว จนถึงปี  1949  ประเทศโซเวียตก็ทดลองระเบิดปรมาณู  พร้อมกับระเบิดที่มีความหลายแรงกว่าเก่าอีกหลายเท่า เรียกว่าระเบิดไฮโดรเจน    ไม่นานนัก ทั้งสองประเทศก็เร่งแข่งขันด้านอาวุธ  และมีลูกระเบิดปรมาณูอยู่ในครอบครองมากมายหลายหมื่นลูก  ส่วนนายโอเพนไฮเมอร์  ซึ่งหลังจากจบโครงการแล้ว เขาต่อต้านการสะสมอาวุธมหาประลัยนี้อย่างหัวชนฝา  แต่เขาก็ไม่สามารถจะยับยั้งมันได้อีกแล้ว  การถกเถียงปัญหาทางด้านจริยธรรมมากมายจึงเกิดขึ้นว่า  ระเบิดนี้มีแต่โทษอย่างเดียวหรือ ?  เพราะว่าหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองยุติ ยังไม่มีสงครามใหญ่เกิดขึ้นอีกเลย ทั้งนี้เป็นเพราะในใจของผู้นำประเทศทุกคนล้วนเกิดความกลัวที่จะเป็นประเทศแรกที่เปิดฉากสงครามมหาประลัยขึ้น  คลิกครับ ( windows media 3 MB)

โปรแกรมเพื่อใช้ในการดูวีดีโอ

  download